Οι οριζόντιες και άκριτες περικοπές των μισθών από τις οποίες δεν εξαιρέθηκαν οι εργαζόμενοι ΑμεΑ και οι εργαζόμενοι που έχουν στη φροντίδα άτομα με βαριά αναπηρία, σε συνδυασμό με τη μείωση δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών και παροχών που έπληξαν ανεπανόρθωτα εργαζόμενους, συνταξιούχους και κυρίως ανασφάλιστους/άπορους ΑμεΑ και τις οικογένειές τους, έχουν οδηγήσει βαθύτερα αυτή την ευπαθή κοινωνική ομάδα στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Στις προτάσεις του προαναφερθέντος εγγράφου μας, το οποίο ακολουθεί συνημμένα προς διευκόλυνσή σας, καταθέτουμε και το ακόλουθο πλαίσιο των προτάσεων μας που στοχεύει τόσο στην προστασία των ΑμεΑ και των οικογενειών τους από τη λήψη των επικείμενων οικονομικών μέτρων που σχεδιάζονται για τη διετία 2013 και 2014 όσο και στη διόρθωση αδικιών που σημειώθηκαν την προηγούμενη διετία.
Επισημαίνουμε και πάλι ότι για να σχεδιαστούν και να ληφθούν σωστές οικονομικές πολιτικές, η αρχή πρέπει να γίνει από τον υπολογισμό του ύψους του πρόσθετου κόστους διαβίωσης, το οποίο βρίσκεται σε ευθεία συνάρτηση με τη βαρύτητα της αναπηρίας –άγνωστος όρος μέχρι σήμερα για τις Υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών και λοιπών Υπουργείων-, και το οποίο επιβαρύνονται στο μεγαλύτερο ποσοστό τους τα άτομα με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις. Οι συνεχείς αναφορές μελών της Κυβέρνησης, καθώς και οικονομικών και πολιτικών αναλυτών σχετικά με τη θέσπιση εισοδηματικών-περιουσιακών κριτηρίων για τη χορήγηση οικονομικών και κοινωνικών παροχών, εφόσον δεν συνοδεύονται από ενέργειες για τον υπολογισμό με επιστημονικό τρόπο του πρόσθετου κόστους διαβίωσης για τα άτομα με αναπηρία, δημιουργούν βαθιά ανησυχία που αγγίζει τα όρια του πανικού ενώ από την άλλη μεριά κάνει πιο σκληρή την άνιση μεταχείριση που βιώνουν τα άτομα με αναπηρία λόγω της αναπηρίας τους. Το αίτημα αυτό στο οποίο κωφεύει το Υπουργείο Οικονομικών και οι αρμόδιες υπηρεσίες του, πρέπει να ικανοποιηθεί άμεσα για να σχεδιαστούν ουσιαστικά προστατευτικά μέτρα για την ευπαθή κοινωνικά ομάδα των ατόμων με αναπηρία και των οικογενειών τους.
