Προς Τον Υπουργό Υγείας κ. Αθανάσιο Πλεύρη
Περί ερμηνείας της σιωπής και άλλων οψιφανών διοικητικών εθίμων….
Ο αγώνας για τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ μετράει χρόνια πολλά. Το αποδεικνύει περίτρανα η υπ’ αριθμ. 514/2012 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που δέχθηκε ότι: “η χορήγηση φαρμάκων από τα φαρμακεία του οργανισμού, εξασφαλίζει τη δυνατότητα συνεχούς καλύψεως των ασφαλισμένων, ιδίως σε φάρμακα υψηλού κόστους και ειδικών θεραπειών, όπως φάρμακα για καρκινοπαθείς, για ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, με σκλήρυνση κατά πλάκας, με ηπατίτιδα κλπ., η στέρηση των οποίων, ιδίως σε περιπτώσεις διακοπής της πιστώσεως προς τους ασφαλισμένους από τα ιδιωτικά φαρμακεία, θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή των ασθενών”.
Έχουν δοθεί πολλές μάχες για να διασφαλισθεί το δικαίωμα των χρονίως πασχόντων να λαμβάνουν έγκαιρα και χωρίς συμμετοχή τα φάρμακα υψηλού κόστους, που είναι αναγκαία για την επιβίωσή τους. Η δυνατότητα του ΙΚΑ και εν συνεχεία του ΕΟΠΥΥ να ιδρύει δικά του φαρμακεία από τα οποία μπορούν να παρέχονται φάρμακα υψηλού κόστους ή φάρμακα των οποίων η χορήγηση μέσω νοσοκομείων ή φαρμακείων δεν μπορεί να υλοποιηθεί, λοιπά δόκιμα θεραπευτικά μέσα και ουσίες προς διάγνωση των νόσων αποκλειστικά στους ασφαλισμένους του, προβλέφθηκε το πρώτον το 1962, με τον Κανονισμό Φαρμακευτικής Περίθαλψης του ΙΚΑ (υπουρ. απόφαση υπ’ αριθμ. 83995/Ι.980/1962, ΦΕΚ τ. Β΄, αρ.14) και εν συνεχεία η διατύπωση αυτή επαναλαμβάνονταν σε κάθε κανονιστικό κείμενο που αφορούσε τα φαρμακεία του ΙΚΑ και νυν ΕΟΠΥΥ. Παραδόξως, για πρώτη φορά το σχέδιο Οργανισμού του ΕΟΠΥΥ σιώπησε εκκωφαντικά για το θέμα αυτό κι έτσι η δυνατότητα ίδρυσης νέων φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ αδρανοποιείται. Διαβάστε περισσότερα
