Επιστολή στον πρωθυπουργό της χώρας Κυριάκο Μητσοτάκη απέστειλε η ΕΣΑμεΑ, σχετικά με τη στελέχωση των δημόσιων δομών πρόνοιας σε ολόκληρη τη χώρα με προσωπικό.

Στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Υγείας με τις δύο ΠΝΠ του Αυγούστου που εισάγουν ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των εκτάκτων αναγκών στο ΕΣΥ και άλλες διατάξεις και έχει κατατεθεί στη Βουλή για ψήφιση, έχει συμπεριληφθεί στο έκτο άρθρο η παράταση των Συμβάσεων επαγγελματιών υγείας και διοικητικού προσωπικού ΕΟΔΥ για τέσσερις επιπλέον μήνες από την ημερομηνία λήξεως, με στόχο την αποτελεσματικότερη θωράκιση του συστήματος Υγείας, για την αντιμετώπιση της πανδημίας, που πλήττει και τη χώρα μας.
Όπως είναι γνωστό, τα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας (ΚΚΠ) ολόκληρης της χώρας, διαχρονικά αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υποστελέχωσης από μόνιμο επιστημονικό προσωπικό, προσωπικό διαφόρων ειδικοτήτων υγείας, και βοηθητικό προσωπικό, σημαντικό για τη λειτουργία των ΚΚΠ και την ποιότητα των υπηρεσιών που αυτά παρέχουν.
Στο αρχικό πλαίσιο λήψης μέτρων προστασίας από την πανδημία, στα τέλη Μαρτίου, προκηρύχθηκε και πραγματοποιήθηκε πρόσληψη προσωπικού λόγω της πανδημίας στα ΚΚΠ όλης της χώρας με εξάμηνες Συμβάσεις, οι οποίες λήγουν στις 30 Σεπτεμβρίου 2020.
Αντικειμενικά, το προσωπικό αυτό καλύπτει πάγιες λειτουργικές ανάγκες των ΚΚΠ, οι οποίες ως γνωστό είναι δομές κλειστής περίθαλψης. Αυτή την περίοδο, που διαπιστώνεται όλο και περισσότερο η εμφάνιση κρουσμάτων COVID 19 σε δομές κλειστής περίθαλψης, είναι απόλυτα πραγματική η ανάγκη ενίσχυσης της στελέχωσης αυτών των δομών και όχι η αποδυνάμωσή τους, ενώ η εξέλιξη της πανδημίας δείχνει ότι θα ζούμε με αυτή για μεγάλο χρονικό διάστημα στο μέλλον.
Ζητείται η παρέμβαση του πρωθυπουργού για την παράταση αυτών των συμβάσεων τουλάχιστον για χρονικό διάστημα ενός έτους, δηλαδή από την 1η Οκτωβρίου 2020 έως την 30η Σεπτεμβρίου 2021 για να συνεχίσουν με την μέχρι σήμερα αποτελεσματικότητα κι επάρκεια να προστατεύονται τα άτομα με αναπηρία, οι ηλικιωμένοι και τα παιδιά που διαβιούν στις δημόσιες προνοιακές δομές.
Η παράταση για λίγους μήνες δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα, αντίθετα δημιουργεί ανασφάλεια και αβεβαιότητα σε αυτούς τους εργαζόμενους που κλήθηκαν εν μέσω πανδημίας να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, αλλά και στα ίδια τα άτομα που διαβιούν στις δομές αυτές.